Ob he’t marken ded?
Mudding secht, de Ruhklas kümmt, füllt mi mienen Schauh, stell ’k em åbends vör de Dör, grippt he düchtig tau, stoppt mi söte Såken rin, fiene Schokelor – blot: Mien Schäuhking is so lütt – ach, wat måk ik dor? Ruhklas is all bannig olt – Wenn he kümmt un warkt, sett ik Vaddings Stäwel rut – ob he dat woll markt?Ann-Charlott Settgast
Wihnachtsmann-Bäders – Watt de Kinner to’n Wihnachtsmann seggen möten
Wihnachtsmann, ik bäd di an, lütten Schieter bün ik man, väl bäden kann ik nich, Wihnachtsmann, vergät mi nich. Wihnachtsmann, du lütte Krœt, bring mi Äppel un Päpernœt. Väl bäden kann ik nich, Wihnachtsmann, vergät mi nich. Wihnachtsmann, kennst du mi? Ik bün gor nich bang’ vör di! Vadder secht, du schleist mi, Mutter secht, du eist mi. Ik glöf, wat Mudder secht: Du bist een goden Knecht! Muttsch, dor geiht ein œwer de Stråt, lett as Wihnachtsmann gråd, griesen Büdel an de Siet, unner’n Arm ’ne grode Tüt. Muttsch, ach sech den Wihnachtsmann, dat ik so schön bäden kann, dat ik ümmer orrig wier, un mit nüms nich strieden deer. Wihnachtsmann, du leewer Mann, höltern Stäwel hest du an, brunen Mantel, Bart un Krågen, darfst nå Schnei un les nich frågen. Wihnachtsmann, du armer Mann, wat stehst’t buten, un kiekst dörch’t Finster ruten, hör blos, wat ik wünschen kann. Säut Nœt, bunten Stuten, un so’n langen Päperkauken. Wihnachtsmann, du allerberster Mann, wenn ik blots danzen kann.Volksgut
aus: Herrmann-Winter, Renate: „Versök dat eis up Platt“ – ein niederdeutsches Lesebuch für Mecklenburg-Vorpommern. Rostock, Hinstorff Verlag. 2003.
